این یک کاغذ خاص نازک است که با یک ماده پوشش داده شده است که در هنگام قرار گرفتن در معرض گرما رنگ را تغییر می دهد.به خصوص در دستگاه های ارزان قیمت یا سبک مانند ماشین های جمع آوری، دستگاه های ثبت پول، و ترمینال های کارت اعتباری.
سطح کاغذ با مخلوط جامد رنگ و یک ماتریس مناسب پوشش داده می شود؛ ترکیبی از رنگ فلورانی، به عنوان مثال.رنگ با اسید واکنش نشان می دهد، به شکل رنگی خود تغییر می کند و شکل تغییر یافته پس از آن در یک حالت متاسبل حفظ می شود زمانی که ماتریس به سرعت به سرعت دوباره جامد می شود.اسید واکنش دهنده در کاغذ حرارتی اغلب بیس فنول A (BPA) است.
معمولاً، پوشش هنگام گرم شدن سیاه می شود، اما پوشش هایی که آبی یا قرمز می شوند گاهی اوقات استفاده می شوند. در حالی که یک گرمایش باز
یک منبع، مانند شعله، می تواند رنگ کاغذ را تغییر دهد، ناخن به سرعت در کاغذ می چرخد، اغلب گرمای کافی را از اصطکاک تولید می کند تا یک علامت تولید کند.کاغذ حرارتی چندرنگ برای اولین بار در سال 1993 با معرفی سیستم Fuji Thermo-Autochrome (TA) در دسترس قرار گرفت[1] این کار در سال 2007 توسط Polaroid توسعه سیستم زنک ("صفر جوهر") دنبال شد. [2] هر دو این روش ها به پوشش های چند لایه ای با سه لایه رنگی جداگانه متکی هستند.با روش های مختلفی که برای فعال کردن مستقل هر لایه استفاده می شود.